Profesör elinde içi dolu bir bardak tutarak dersine baþladý.
Herkesin göreceði bir þekilde tutuyordu ve ardýndan sordu :
“Bu bardaðýn aðýrlýðý sizce ne kadardýr?”
'50gm!' .... '100gm!' .....'125gm'
..diye öðrenciler yanýtladý.
“Bardaðý tartmadýkça gerçekten ben de bilemem,” dedi profesör, “ama, benim sorum þu ki :
Bu bardaðý birkaç dakikalýðýna tutsaydým ne olurdu?”
‘Hiçbirþey' …..diye yanýtladý öðrenciler
Tamam peki 1 saat boyunca tutsaydým ne olurdu?' diye sordu profesör bu kez…
Kolunuz aðrýmaya baþlardý efendim' diye öðrencilerden biri yanýtladý
“Haklýsýn, peki þimdi ben 1 gün boyunca tutsam ne olurdu?”
“Kolunuz iyice aðrýr, kas spazmý & batar vs gibi sorunlar yaþardýnýz ve hastaneye gitmek zorunda kalýrdýnýz!”
….. tüm öðrenciler çeþitli yorumlar yaptý ve gülüþtüler
“Çok iyi.
Peki tüm bu sorunlar olurken bardaðýn aðýrlýðýnda bir deðiþme olur muydu?”
diye sordu profesör.
‘Hayýr‘…. diye yanýtladý herkes
“Peki o zaman kolun aðrýmasýna ve kas spazmýna neden olan neydi?”
Öðrenciler bulmaca çözermiþçesine düþünmeye baþladýlar.
“Acýdan ve aðrýdan kurtulmak için ne yapmam gerekir bu durumda?”diye tekrar profesör sorar
“Bardaðý býrakýn düþsün!” diye öðrencilerden biri yanýtlar.
“Kesinlikle!” der profesör.
Hayatýn problemleri de böyle bir þeydir.
Onlarý kafanda birkaç dakika tutarsýn. Bir sorun yokmuþ gibi görünür.
Uzun bir süre düþünürsün, baþýnýz aðrýmaya baþlar
Daha uzun düþünün …Artýk seni bitirmeye ve hiçbir þey yapamamana neden olur.
Hayatýnýzdaki mücadeleleri ve problemleri düþünmek önemlidir,
Fakat daha önemlisi onlarý her günün sonunda, uyumadan önce yere býrakmaktýr (bardak gibi).
Bu þekilde strese girmez, ve her gün taze bir beyin ile uyanýr ve her konuyla ve yolunuza çýkan her mücadele ile baþa çýkabilecek güçte olursunuz!
Bu yüzden sevdiklerinize þunu hatýrlatýn :
“Bardağı yere bırakın bugün!”